Kiedy kładłam się do łóżeczka, wzięłam jeszcze Tinusię na troszkę w celach miziankowych, a dalszy plan był taki, że następnie noc spędzi osobno... Troszkę mi plan się nie udał 
bo obudziłam się o poranku, światło się świeci, telewizor ryczy a Tinusia radośnie śpi pod moja pachą 
No rzeczywiście pełna kontrola... A teraz nieco spóźnione urodzinowe foteczki E dzieciaczków, bo raz, że pańcia mocno zajęta była
a dwa focenie grzecznych, ułożonych miasiaczków też jest wyzwaniem nie lada 
E panowie reagują na plan zdjęciowy bardzo podobnie jak Demi, czyli hurrra, będzie bal 
Więc najpierw muszę się z dziećmi bardzo intensywnie pobawić, żeby ...dzieci zmęczyć 
a potem dopiero przystępuję do dzieła 
W międzyczasie, rozwalają cały plan zdjęciowy tło razem z koteczkami ląduje raz po raz na podłodze no bo przecie nie ma większej atrakcji niż skakanie po tle i to najlepiej z rozbiegu Lampy również, są atrakcją nie lada, trzeba przecie wykombinować jak by tu wskoczyć na parasolki a kabelki od oświetlenia zawsze należy troszkę popodgryzać I jest jeszcze jeden element ataków - pańcia czołgająca sie po podłodze z dyndającym aparatem - no czy może być jakaś lepsza zabawka dla małych kotków? A tak oto prezentują się trzymiesięczni E-kawalerowie wymęczeni przez wymęczoną pańcię
Elliocik
Emilek
Eryczek
Najbardziej zmężniał Emilek, jeszcze nie tak dawno był chudzinką przy dwóch grubasach
a teraz cała trójka jest bardzo wyrównana gabarytowo 
a podrostkami nazwałabym cała trójeczkę bez żadnych wyjątków Moje podrostki dziś miały popołudnie pełne wrażeń. Przyszedł wet, osłuchał, opukał, wybadał i biedactwa zaś odrobaczył, zaś zaszczepił a jakby mu było mało to jeszcze zaczipował
Całość chłopcy znieśli bardzo dzielnie 
Palma pierwszeństwa w dziedzinie dzielności należy się Emilkowi, który jakby nie zauważył żadnej z wykonywanych przez weta czułości Elliocik też był bardzo dzielny, tylko coś tam sobie pod nosem z lekka przeklinał po połknięciu tabletki na odrobaczenie A Eryczkowi ani odrobaczenie ani tym bardziej czipowanie się nie podobało 
Starym dobrym zwyczajem wykazali się zerowym szacunkiem i ostrożnością
No, Eryczek odrobinkę powagi i dystansu zachował, ale już Elliot uwziął sie na pasek od spodni weta 
a Emilek nie mogąc wleźć do torby, którą wet przezornie nauczony poprzednimi doświadczeniami zamknał, tak długo przy niej kombinował, że chociaż ją sobie przewrócił, a co, kotek musi mieć jakąś radochę z wizyty weta
(tfu tfu tfu, żeby nie zapeszyć 
) Tinusia większą część czasu w trakcie weekendu spędziła normalnie z resztą stada 
Nie widzę u niej jakiejś dzikiej ochoty na połykanie kogokolwiek 
Onyś, dobre dziecko 
zachowuje się jak gdyby nigdy nie dostał łomotu od Tinki 
podryguje, popiskuje do niej, wdzięczy się, po głowie ją co jakiś czas pomemla 
to i Tinka rozbrojona takim jego zachowaniem, ani myśli wracać do konfliktu... ale w ogóle to jakiego konfliktu 
Nie podoba mu się obecność Tinki i stara się jak może trzymać od niej jak najbardziej z daleka 
Chyba nie może jej zapomnieć, że tak bez dania racji, za nic zupełnie, tak nagle go odrzuciła i potraktowała jak najgorszego wroga i to wtedy kiedy on jej najbardziej potrzebował 
I skąd niby on ma wiedzieć, czy za chwile znowu na niego nie napadnie... no niby skąd? 
i muszę im siedzieć cały czas na karku. Liczę na to, że jeśli przez jakiś czas pobędą razem i Floruś zobaczy, że nic złego się nie dzieje, to przestanie się jej bać, no a do tego czasu będą razem tylko pod bardzo ścisła moja kontrolą.
a do kompletu ja rozpłaszczona na cała długość na podłodze z głową pod łóżkiem... tia, widok doprawdy niecodzienny 
i Maleńtas 
